RPA

Historia winiarstwa na południu Afryki wiąże się z wyznaczeniem szlaku morskiego do Indii. Holender Jan van Riebeeck wysłany przez Dutch East India Company na Cabo Tormentoso (tak wówczas nazywał się Przylądek Dobrej Nadziei), rozkazał niewolnikom sadzić winnice. W tamtych czasach statki płynące do Azji musiały opływać południowy skrawek Afryki (Kanał Sueski otwarto dopiero w roku 1869). Był to ostatni przystanek, gdzie można było uzupełnić zapasy wody i prowiantu. Szkorbut był przekleństwem marynarzy, a wierzono, że picie wina może leczyć objawy.

Przez wieki kraj był zamknięty, a wino produkowano dla ilości, a nie jakości. Renesans nadszedł wraz z końcem apartheidu w roku 1994. Otwarto rynki eksportowe, a winiarze z całego świata przyjeżdżali do Południowej Afryki, by szkolić i pomagać zakładać nowoczesne winnice. Zbieg dwóch oceanów tworzy klimat zbliżony do środziemnomorskiego, dając niesamowity potencjał do produkcji wina.

Większość winorośli w Afryce Południowej rośnie z zachodniej i południowej części przylądka. Do najbardziej znanych regionów należą Stellenbosch, Constantia i Paarl, ale winnice można znaleźć również na Northern i Southern Cape czy KwaZulu-Natal.

Zdecydowana większość odmian to międzynarodowe szczepy: Chenin Blanc, Syrah, Cabernet, Chardonnay, Colombard i Sauvignon Blanc. Pinotage jako cross Pinot Noir i Cinsault, w parze z Chenin Blanc, zwanym tutaj Steen, tworzą najpewniej najbardziej rozpoznawalną parę, kojarzoną z winami z RPA.